Een goed moment dus om er weer eens gezellig met het gezin op uit te trekken. Sinds vorig jaar hebben we, samen met een bevriend gezin, het wandelen ontdekt. Aan de hand van een van te voren uitgezochte wandelroute gaan we ergens in Nederland op pad. Gewapend met fototoestel en rugzak met proviand hebben we inmiddels een aantal zondagmiddagen het luie zweet eruit gelopen. Heerlijk om even niets aan je hoofd te hebben, de wind door je haren te voelen en een nieuw deel van Nederland te ontdekken. Bijna alsof je een korte vakantie hebt.
Onze kinderen (en die van onze vrienden) waren wat minder enthousiast. Het was dan ook nogal een overgang voor onze pubers: of je nu heerlijk je gang kunt gaan op de computer, met je vrienden kunt chatten of msn-en of de wekelijkse voetbalcompetitie kunt volgen, óf dat je achter je ouders aan moet sjokken door alweer een onbekend, en dús oninteressant natuurgebied.
Toen we dan ook aankondigden dat ook zij aan de wandelschoenen zouden moeten geloven, waren de protesten niet van de lucht. Maar inmiddels beschikken beide dames over een paar stoere, maar in hun ogen vreselijk onelegante, nieuwe schoenen. Gelukkig werd dit probleem ten dele opgelost door een paar hippe, felgekleurde veters.
Vanmiddag was het zover: met fleecevest, rugzak én wandelschoenen de Wassenaarse paden op en lanen in!
En wonder boven wonder waren de dames het er na afloop samen over eens: die schoenen waren toch zo slecht nog niet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten