"Anton Zachary was iemand die heilig in regelmaat geloofde. in structuur en discipline. Viel dat weg, dacht hij, dan zouden de minuten en uren van de dag in een soort slijk veranderen, en zou de betekenis van alles wat je deed verbleken, zou ijver in luiheid overgaan, zou alles uit elkaar vallen. Voor hem was een leven zonder regelmaat een waardeloos waas van onbeduidende gebeurtenissen."
(Politika, Tom Clancy)
Bovenstaande kwam ik vandaag tegen toen ik lekker in de zon zat te lezen. Zelf ben ik nooit zo van de rust, regelmaat en reinheid geweest. Die reinheid was nooit een probleem, maar rust en regelmaat zijn in ons gezin nooit een belangrijk item geweest. Niet dat wij in chaos leven of gekke, wilde dingen doen. Maar zelf zagen we, toen onze kinderen waren geboren, meer in het bijbrengen van een bepaalde mate van flexibiliteit dan in het strak volgens vaste regels leven. We waren zelfs bang dat kinderen die in onze huidige, onrustige, maatschappij opgroeien op den duur eerder last van deze onrust zouden kunnen krijgen als ze alleen maar aan vaste patronen waren gewend. En dus sliepen onze kinderen wel heerlijk rustig in hun eigen bedje in plaats van de hele dag in de box of maxi-cosi, maar kon de tijd van de voeding of bedtijd best eens een half uurtje, of meer, opschuiven.
Zo is het eigenlijk altijd gebleven. Want hoewel we samen eten belangrijk vinden, zijn er bij ons geen echt strakke afspraken over de ontbijttijd of de tijd van het avondeten. Ook hebben we geen vaste routine voor bijvoorbeeld de vrije zaterdagen. En nog steeds kan de bedtijd van de kinderen per dag best een beetje variëren. Over het algemeen wordt de dagindeling in ons gezin meer bepaald door ieders bezigheden en de omstandigheden van die dag, dan door duidelijke maar ongeschreven regels. Een levensstijl die zo slecht nog niet is nu de plannen van de dag regelmatig omgegooid worden door het onregelmatige karakter van de werkzaamheden binnen het uitvaartbedrijf van Manlief.
Toch heb ik me nog niet zo lang geleden gerealiseerd dat deze minder strakke levensstijl niet alleen ingegeven wordt door een streven naar optimale flexibiliteit maar ook vaak bepaald wordt door mijn gemoedstoestand of energielevel van die dag. Het nadeel daarvan is, jammer genoeg, dat ik vaak de omstandigheden het verloop van de dag voor mij laat bepalen. Met een gebrek aan controle of eigen initiatief als gevolg.
En hoewel het misschien wat laat is, moet ik toch bekennen dat het ouderwetse thema van 'de drie R'en' waarschijnlijk zo gek nog niet is. De rust, duidelijkheid en houvast dat dit een gezin biedt, kan een mens alleen maar goed doen. Want waar op vaste tijden bepaalde bezigheden ingepland staan waarbij je je niet af hoeft te vragen of je er al dan niet zin in of energie voor hebt, blijft er ruimte over voor andere initiatieven of bezigheden. Een duidelijk geval van 'voortschrijdend inzicht' zou je kunnen zeggen.
En eerlijk gezegd kan ik me best op wat meer rust en regelmaat verheugen. Juist nu de kinderen ouder worden en meer hun eigen bezigheden krijgen, lijkt het me een goed streven om thuis voor iedereen rust en duidelijkheid te bieden. Voor de kinderen zodat ze in hun vaak onrustige puberjaren weten waar ze thuis aan toe zijn, en voor mij om in mijn rol als spil van het huishouden de komende jaren overeind te blijven.
Voor iemand die niet zo houdt van strakke regels en het volgen van vaste procedures als een noodzakelijk kwaad ziet, nog een hele uitdaging. Maar ach, een mens is nooit te oud om te leren, toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten