Druppels...

De laatste weken lijken de kranten wel meer dan anders vol te staan met allerlei nare berichten. Naast de gebruikelijke overvallen, afrekeningen en oorlogen beheersen de laatste tijd nog twee belangrijke items de nieuwswereld. Aan de ene kant is dat de economische situatie in verschillende landen. Een situatie die eerst nog ver van ons bed leek, maar die, nu de verschillende beurzen dieprood kleuren, steeds dichterbij komt en tastbaarder wordt.
Daarnaast zijn er veel berichten in de media over de hongersnood in 'De hoorn van Afrika'. De beelden van die ramp zijn identiek aan die uit de jaren 80 en komen ons daarom niet onbekend voor. Het is triest dat de tussenliggende jaren geen structurele oplossing hebben geboden voor de problemen van toen. Want ook nu zorgen droogte en conflicten voor miljoenen mensen in nood. Vluchtelingen uit Somalië die soms weken lopen om een opvangkamp in Kenia te bereiken om daar te ontdekken dat er geen capaciteit is voor zoveel mensen.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik de berichten op televisie zo veel mogelijk mijdt. Want als je de beelden ziet van kinderen die vel over been zijn, die soms sterven voor ze hulp kunnen bereiken, snijdt dat diep door je heen en voel je je zelf letterlijk ziek. Juist kinderen, die nog een leven voor zich zouden moeten hebben, zijn bij dit, of andere problemen, vaak de dupe. Bovendien ben je vaak machteloos tegenover veel grote problemen. Een gift op giro 555 is dan maar het beste, al is het een druppel op een gloeiende plaat. Veel meer kun je niet doen. Denk je...

Bijzonder is het dan ook als je mensen tegenkomt die wél wat doen als ze geconfronteerd worden met armzalige omstandigheden. Zo ontmoetten wij op vakantie de voorzitter van de Stichting Kenya Kinderen. Een stichting die is ontstaan door een gewonnen reis waarin een kort bezoek aan een weeshuis was opgenomen in het reisprogramma. De staat waarin dit weeshuis verkeerde maakte zoveel indruk op hem en zijn reisgenoot dat ze al in het vliegtuig plannen maakten om de situatie te verbeteren. En waar het bij veel mensen bij plannen maken blijft en de herinneringen naar de achtergrond verdwijnen zodra het vliegtuig in Nederland de grond raakt, zetten deze twee mensen door.

Dat heeft geresulteerd in een stichting die in de twee jaar van haar bestaan al veel projecten heeft gerealiseerd ter verbetering van het Maai Mahiu Children's Home in de Rift Valley in Kenya. Zo zijn de in erbarmelijke staat verkerende toiletten opgeknapt, is er een nieuw jongensgebouw gekomen en zijn er nieuwe schoenen en schooluniformen aangeschaft voor de kinderen. Ook wordt binnenkort gestart met de aanleg van een 16 kilometerlange toevoerleiding voor schoon drinkwater. Want hoewel de Rift Valley in Kenia niet te leiden heeft onder grote droogte, is het ook daar belangrijk om te kunnen beschikken over (schoon) drinkwater.
Nu wordt gewerkt aan een nieuw weeshuis waar nog meer kinderen opgevangen kunnen worden.

Grote bewondering hebben we voor de mensen die dit opgepakt hebben en mooi om te zien dat er heel concreet hulp geboden wordt. Als bedrijf hebben we dan ook besloten om per door ons uitgevoerde uitvaart een afgesproken bedrag over te maken aan deze stichting. Omdat we graag iets goeds willen doen met het door ons verdiende geld. Maar ook omdat het een mooi idee is dat de dood van iemand hier, toekomst kan bieden aan kinderen die nog zoveel jaren voor zich zouden moeten hebben.
En dan mag het misschien maar een druppel op een gloeiende plaat zijn in het licht van alle nood in de wereld, het is fijn om te weten dat jouw druppel tóch verschil kan maken.