Balans

Nu ons bedrijf bijna vier jaar bestaat, gaan we merken dat de mond-tot-mondreclame zijn werk doet. Dat is iets wat heel mooi is en waar we ook heel blij mee zijn. Het houdt echter ook in dat de administratie er om heen ook omvangrijker wordt. En aangezien dit niet Manlief's sterkste kant is maar wel bij mijn interesses en kwaliteiten past, behoort het verzorgen van deze kant van het bedrijf tot mijn takenpakket.

Ik vind het ook best leuk om te zorgen dat bijvoorbeeld de post verwerkt wordt, de dossiers opgeruimd en de betalingen en boekhouding gedaan. Het is werk dat ik in essentie leuker vind dan ramen zemen of bedden verschonen. Maar nu het inmiddels zo ver is dat ik op de drie doordeweekse ochtenden die ik niet bij mijn werkgever doorbreng, met de administratie bezig ben, wordt het lastiger om taken te combineren.

Regelmatig ren ik dan ook, nadat de kinderen, van proviand voorzien voor de nieuwe schooldag, de deur uit zijn, met een doekje en fles chloor langs de toiletten, hang snel een was op en slinger de stofzuiger door de kamer. Voor het oog is het dan weer netjes. Lastiger wordt het als én de administratie aandacht behoeft én er grotere huishoudelijke klussen op het programma staan.

Zo'n dag is het vandaag. De wasmachine draait en de bedden zijn afgehaald. Maar verder roept het huis om de aandacht van een stofdoek en stofzuiger. En de mooie novemberzon laat zien dat ook de ramen wel weer eens gezeemd mogen worden. Bovendien kon dit wel eens een van de laatste mooie dagen zijn voordat het winter wordt en is de tuin nog niet helemaal winterklaar.

Op dit soort dagen moet ik me er toe dwingen om toch eerst te gaan zitten voor de zakelijke kant van het bedrijf. Tenslotte kan en mag deze niet onderschat worden.

Maar het vinden van de balans tussen zemen, zorgen, zelfontplooïng en zelfstandig ondernemen valt voorwaar niet altijd mee.