De kracht van zacht

Soms kan ik erg terugverlangen naar vroeger tijden. Zoals ik me die voorstel tenminste. Een tijd waarin het leven, ondanks het harde werken en de mindere sociale voorzieningen, een stuk eenvoudiger en veel minder gehaast leek te zijn. De rust en gemoedelijkheid die er, volgens kenners, in de jaren halverwege de vorige eeuw was, spreekt me van tijd tot tijd erg aan.

Vaak overvalt me dat verlangen op tijden dat ik zelf drukte om me heen ervaar. Niet zo vreemd natuurlijk, waarschijnlijk willen we allemaal op z'n tijd wel eens even pas op de plaats maken. Toch is het niet alleen de hectiek van de tegenwoordige tijd die me af en toe doet dromen over een moestuin met boomgaard, warme appeltaart en mooie zelfgemaakte quilts over de bedden. Ook de hardheid van onze maatschappij, waarin het steeds meer ieder voor zich lijkt en er voor elke 'fout' een schuldige aangewezen moet worden, doet me regelmatig verlangen naar een simpel, eenvoudig leven. 

Helaas wordt je tegenwoordig al snel als 'tuttig' beschouwd als je liever niet mee wilt doen met het (ver)oordelen van iedereen die iets doet dat in onze ogen niet goed is. Of als je aangeeft dat je van simpele, ouderwetse dingen zoals bakken of van tijd tot tijd handwerken houdt. Zo heb ik jaren geleden binnen onze vriendenkring eens laten vallen ooit nog eens te willen gaan patchworken of quilten en word ik daar nog steeds regelmatig mee gepest. 

Jammer genoeg is er toch vaak iets in mij dat er voor zorgt dat ik me, al dan niet bewust, aanpas aan de gangbare normen. En eigenlijk ga ik daardoor regelmatig tegen mijn eigen natuur in. Wat was het dan ook een verademing om zondagavond Yvon Jaspers in 'Een Kwestie van Kiezen' vol vuur een niet-cynische maatschappij te horen verdedigen. Omdat het tegenwoordig, volgens haar zeggen, wel een teken van intelligentie lijkt als je wel cynisch en hard bent. En aardig zijn is niet snel en hip, en dus saai. Vandaar dat zij pleit voor 'de kracht van zacht'.

Het heeft me weer eens doen inzien dat het wel kan: gewoon aardig zijn. Wat niet in hoeft te houden dat je over je heen moet laten lopen. En die combinatie, aardig zijn zonder jezelf te verliezen, lijkt me op voorhand vast een goed voornemen voor het nieuwe jaar.