Glossy

Nu ons uitvaartbedrijf inmiddels ruim drie jaar bestaat en de naam in de omgeving steeds bekender is, wordt het tijd om ons werkgebied uit te breiden. In onze branche is dat een bijzondere uitdaging. Want van uitvaartbedrijven wordt toch verwacht dat ze niet alleen integer en betrouwbaar te werk gaan, maar ook zo'n zelfde uitstraling naar buiten hebben. Schreeuwige reclamecampagnes zijn dan ook niet op zijn plaats. Daarnaast wordt de keuze voor een bepaald uitvaartbedrijf ook vaak gemaakt op grond van eerdere ervaringen en doet de bekende mond-tot-mondreclame nog steeds zijn werk.

Toch wil je ook je bedrijf naar buiten toe promoten. Zoals elke ondernemer worden ook wij regelmatig benaderd door diverse adverteerders met prachtige, maar veelal prijzige, aanbiedingen. De kosten en eventuele baten worden dan ook iedere keer weer tegen elkaar afgewogen. Veel aanbiedingen slaan we af, maar kortgeleden hebben we toch besloten te adverteren in een nieuw uit te geven  magazine van HDC Media, dat wij al kennen van het plaatsen van rouwadvertenties. Dit Alkmaarse bedrijf heeft een groot verspreidingsgebied en is o.a. uitgever van diverse kranten zoals het Noordhollands en Haarlems Dagblad, De Gooi-en Eemlander, Leidsch Dagblad en Alphen CC. Naast hun Trouwmagazine hebben zij nu ook een full-color Uitvaartmagazine ontwikkeld met artikelen over en aanbieders in de uitvaartbranche.  Lezers van de kranten of website van HDC Media kunnen het blad binnenkort gratis aanvragen.

Als adverteerders mochten we gisteren de lancering van deze nieuwe 'glossy' bijwonen. En hoewel Alkmaar niet om de hoek is, leek het ons toch leuk eens bij een dergelijk evenement aanwezig te zijn. Want hoewel wij maar een kleine ondernemer zijn, kan het geen kwaad om zo nu en dan je gezicht eens ergens te laten zien. Wie weet wie je ontmoet en welke contacten je kunt leggen. Netwerken heet dat tegenwoordig.

Na ontvangst met koffie of thee, een presentatie over het bedrijf en een aantal sprekers uit de uitgeverswereld, werd er afgesloten met een hapje en een drankje. De ondernemers en medewerkers van het uitgeversbedrijf kregen hierbij natuurlijk de gelegenheid met elkaar in contact te komen.
En hoewel ik me realiseer dat er zeker sprake is van een bepaald ´gebakken luchtgehalte' vind ik dergelijke bijeenkomsten toch wel leuk. Want waar ik me normaal bij grotere bijeenkomsten niet altijd op m´n gemak voel, gaat bij dit soort evenementen de knop om en babbel ik er vrolijk op los met een zelfverzekerdheid die in het dagelijks leven nog weleens ontbreekt. Hoge hakken en de juiste outfit leveren daar zeker hun aandeel in.

Toen na de presentatie het magazine aan alle aanwezigen werd uitgereikt, viel ons op dat ons bedrijf het enige is dat al gebruikt maakt van de QR-code waar ik het ook in een eerder blog al over had. Volgens de makers van het blad absoluut een toegevoegde waarde en op dit moment nog uniek. Reden om dit toch nog eens breder onder de aandacht te proberen te brengen.

Zakelijk gezien levert een dergelijke bijeenkomst niet veel op, zeker omdat Alkmaar ver buiten ons werkgebied valt. Wel is het altijd leuk van anderen te horen wat zij doen en hoe zij hun bedrijf hebben vormgegeven en is het interessant om eens een kijkje te nemen bij een bedrijf dat je normaal gesproken alleen van naam kent. Niet alleen om van elkaar te leren maar ook om je horizon weer een beetje te verbreden.

En als ik dan in de auto op weg naar huis alles nog eens overdenk, kan ik niet anders dan concluderen dat ik dit soort dingen gewoon leuk vind en dat ik graag meer in de zakelijke wereld zou willen werken. De plannen voor het tweede eigen bedrijf in ons gezin worden dan ook weer met hernieuwde energie opgepakt!

De drie R'en

"Anton Zachary was iemand die heilig in regelmaat geloofde. in structuur en discipline. Viel dat weg, dacht hij, dan zouden de minuten en uren van de dag in een soort slijk veranderen, en zou de betekenis van alles wat je deed verbleken, zou ijver in luiheid overgaan, zou alles uit elkaar vallen. Voor hem was een leven zonder regelmaat een waardeloos waas van onbeduidende gebeurtenissen."                
                                                                                         (Politika, Tom Clancy)


Bovenstaande kwam ik vandaag tegen toen ik lekker in de zon zat te lezen. Zelf ben ik nooit zo van de rust, regelmaat en reinheid geweest. Die reinheid was nooit een probleem, maar rust en regelmaat zijn in ons gezin nooit een belangrijk item geweest. Niet dat wij in chaos leven of gekke, wilde dingen doen. Maar zelf zagen we, toen onze kinderen waren geboren, meer in het bijbrengen van een bepaalde mate van flexibiliteit dan in het strak volgens vaste regels leven. We waren zelfs bang dat kinderen die in onze huidige, onrustige, maatschappij opgroeien op den duur eerder last van deze onrust zouden kunnen krijgen als ze alleen maar aan vaste patronen waren gewend. En dus sliepen onze kinderen wel heerlijk rustig in hun eigen bedje in plaats van de hele dag in de box of maxi-cosi, maar kon de tijd van de voeding of bedtijd best eens een half uurtje, of meer, opschuiven.

Zo is het eigenlijk altijd gebleven. Want hoewel we samen eten belangrijk vinden, zijn er bij ons geen echt strakke afspraken over de ontbijttijd of de tijd van het avondeten. Ook hebben we geen vaste routine voor bijvoorbeeld de vrije zaterdagen. En nog steeds kan de bedtijd van de kinderen per dag best een beetje variëren. Over het algemeen wordt de dagindeling in ons gezin meer bepaald door ieders bezigheden en de omstandigheden van die dag, dan door duidelijke maar ongeschreven regels. Een levensstijl die zo slecht nog niet is nu de plannen van de dag regelmatig omgegooid worden door het onregelmatige karakter van de werkzaamheden binnen het uitvaartbedrijf van Manlief.

Toch heb ik me nog niet zo lang geleden gerealiseerd dat deze minder strakke levensstijl niet alleen ingegeven wordt door een streven naar optimale flexibiliteit maar ook vaak bepaald wordt door mijn gemoedstoestand of energielevel van die dag. Het nadeel daarvan is, jammer genoeg, dat ik vaak de omstandigheden het verloop van de dag voor mij laat bepalen. Met een gebrek aan controle of eigen initiatief als gevolg.

En hoewel het misschien wat laat is, moet ik toch bekennen dat het ouderwetse thema van  'de drie R'en' waarschijnlijk zo gek nog niet is.  De rust, duidelijkheid en houvast dat dit een gezin biedt, kan een mens alleen maar goed doen. Want waar op vaste tijden bepaalde bezigheden ingepland staan waarbij je je niet af hoeft te vragen of je er al dan niet zin in of energie voor hebt, blijft er ruimte over voor andere initiatieven of bezigheden. Een duidelijk geval van 'voortschrijdend inzicht' zou je kunnen zeggen.

En eerlijk gezegd kan ik me best op wat meer rust en regelmaat verheugen. Juist nu de kinderen ouder worden en meer hun eigen bezigheden krijgen, lijkt het me een goed streven om thuis voor iedereen rust en duidelijkheid te bieden. Voor de kinderen zodat ze in hun vaak onrustige puberjaren weten waar ze thuis aan toe zijn, en voor mij om in mijn rol als spil van het huishouden de komende jaren overeind te blijven.

Voor iemand die niet zo houdt van strakke regels en het volgen van vaste procedures als een noodzakelijk kwaad ziet, nog een hele uitdaging. Maar ach, een mens is nooit te oud om te leren, toch?