Die tuin is waar het ons eigenlijk om te doen was. We wilden graag landelijker wonen. En met een tuin van 35 meter waaraan een slootje met weiland grenst, waarin regelmatig een kudde grazende schapen en een prachtig glanzend paard lopen, is dat wel gelukt. De tuin, en natuurlijk ook het huis, is van een oude dame geweest en je kunt merken dat er de laatste jaren weinig meer aan vernieuwing gedaan is. Reden waarom we ook het hele huis onder handen hebben moeten nemen.
Die fase is zo goed als afgerond en nu gaan we langzaam aan aan de tuin beginnen. Al vrij snel nadat we er zijn komen wonen hebben we een aantal, in onze ogen 'oubollige' struiken verwijderd en zo meer ruimte gemaakt gemaakt voor een flink gazon. Een onooglijk terras werd gedeeltelijk omgetoverd in moestuin en hier en daar werd er al voorzichtig wat gesnoeid of opnieuw geplant.
Mijn ervaring is dat een tuin zich rustig moet kunnen ontwikkelen. Dat werkt voor mij tenminste het beste. Niet in een keer een compleet tuinplan door iemand laten maken maar rustig de tijd nemen om te kijken hoe de zon in de tuin schijnt, waar je het beste een terras kunt maken of welke indeling je het meeste aanspreekt. En zo stap voor stap je de tuin eigen maken. Het zal daarom nog wel een jaar of wat duren voor de tuin helemaal naar onze stijl gevormd is. Daar nemen we dan ook rustig de tijd voor.
Wel zal er deze week een begin gemaakt worden met het opnieuw aanleggen van het terras rondom het huis.
En dat is geen overbodige luxe.
En hoewel de tuin nog lang niet is zoals we het zouden willen geniet ik volop van alles wat er in groeit en bloeit. Vooral nu het oogstseizoen is aangebroken ben ik de koning te rijk met alles wat er 'zomaar' in de tuin groeit. Het kleine moestuintje heeft al kilo's bonen, uien, tomaten en snijbiet opgeleverd. De eerste sierkalebassen zijn geknipt en de braamstruik stopt maar niet met vruchten geven. Kilo's bramen liggen in de vriezer te wachten tot ze in smoothies of ijs verdwijnen, er staan een aantal flessen met bramensap klaar en er is zelfs bramenlikeur in de maak.Ons eigen landleven.
Jammer genoeg was de pruimenboom jarenlang niet meer gesnoeid zodat er weliswaar heel veel pruimen in hingen waar we helaas niet goed bij konden komen. Toch hebben we nog wel een paar kilo pruimen kunnen plukken waarvan niet alleen pruimentaart, maar ook een heerlijke hartige chutney van werd gemaakt. Voor mij het landelijk leven in optima forma!
En nu is wel duidelijk dat de herfst zijn intrede doet. Dikke kruisspinnen in de tuin, kortere en vochtigere dagen en echte herfstbloeiers die de tuin kleuren.
Hoewel de zomer een heerlijk seizoen is, kan ik me ook weer verheugen op de komende maanden. Waarin de bladeren de prachtigste kleuren krijgen, de hazelnoten en kastanjes uit de bomen rollen en je op een zonnige dag heerlijk in de bossen door een dikke laag droge, knisperende bladeren kunt struinen. Met een kop warme chocolademelk als beloning. Kom maar op met die herfst!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten